ل.ز.ب.ی.ن نیستم!
اغلب کتاب‌های «املی نوتومب» براساس زندگی شخصی خود او هستند. املی نوتومب در «خرابکاری عاشقانه» عاشق «النا»ی زیبا و مغرور می‌شود و در «ترس و لرز» نیز به همکارش «فوبوکی» علاقه نشان می‌دهد. «املی» و «النا» هر دو کودک‌اند و عشق بین‌اشان سئوالی در ذهن آدم بوجود نمی‌آورد اما در «ترس و لرز» وقتی دوباره دیدم «املی» به دختر علاقه نشان داده، این سئوال برایم پیش آمد که آیا «نوتومب» ل.ز.ب.ی.ن است؟ و آیا اساسا ادبیات او ربطی به ادبیات ل.ز.ب.ی.ن.ی.س.م دارد؟ بعدها فهمیدم که نوتومب چند بار دیگر هم عاشق دختر شده اما مثلا در کتاب «نه از آدم و نه از حوا» که جدیدترین کتابش است، عاشق پسری به نام «رینی» می‌شود. از او در همین باره سئوال کردم که در نسخه‌ی چاپی گفت‌وگویم با او در روزنامه از آن حرفی به میان نیامده است. نوتومب پاسخ می‌دهد: «نه ل.ز.ب.ی.ن نیستم. اما این طور هم می‌شود به موضوع نگاه کرد. من اصولا فکر می‌کنم که عشق پیچیده‌تر از این‌هاست. در کتاب‌های دیگرم هم که درباره زندگی‌ام هستند بارها عاشق پسر شده‌ام. من هم نسبت به دختر احساس داشته‌ام و هم نسبت به پسر. این احساسی بوده که در درونم وجود داشته و نمی‌توانم الزاما اسمش را بگذارم ل.ز.ب.ی.ن.ی.س.م اما به خوبی می‌دانم که هم.جنس.گرایان از کتاب‌های من خوش‌اشان می‌آید. من هم هیچ مشکلی با این قضیه ندارم و تازه موجب خوشحالی من هم می‌شود اما خودم احساس نمی‌‌کنم که کتاب‌هایم در طبقه‌ی ادبیات هم.جنس.گرایی جا بگیرد. آن چیزی که کتاب‌های من به آن پرداخته تنها قسمت کوچک و جزئی‌ای از ادبیات هم.جنس.گرایی است و نه همه‌ی آن.»
لینک مرتبط: گفت‌وگوی اختصاصی با «املی نوتومب» / صفحه ویژه‌ی «املی نوتومب» در سیب گاززده