جایزه‌ی ‌‌«پرنس استریاس» در دستان مارگارت آتوود و تزوتان تودوروف

«مارگارت آتوود» نویسنده‌ی نام‌آشنای کانادایی برنده‌ی بخش ادبی جایزه‌ی پنجاه هزار یورویی «پرنس استریاس» اسپانیا شد. «آتوود» در حالی این جایزه را از آن خود کرد که به گمان منتقدان ادبی دنیا «هاروکی موراکامی» ژاپنی شانس بیشتری برای دریافت این جایزه داشت. هیئت داوران این جایزه با اعلام این خبر در روز چهارشنبه، «آتوود» را شایسته‌ی تقدیر برای «یک عمر تلاش بی‌نظیر ادبی» دانستند و او را نویسنده‌ای معرفی کردند که سال‌ها در راستانی «دفاع از حقوق زنان» تلاش و با «بی‌عدالتی‌های اجتماعی» مبارزه کرده است. در این حین، «تزوتان تودوروف» فرانسوی بلغاری تبار نیز برنده‌ی بخش علوم اجتماعی جایزه‌ی «پرنس استریاس» سال ۲۰۰۸ شد. هیئت داوران این جایزه «تودوروف» را «روح اتحاد اروپا» معرفی کردند. موسسه‌ی «پرنس استریاس» همچنین این جایزه را بخاطر «دفاع از آرمان‌های آزادی‌، برابری و عادالت‌‌‌خواهانه» به «تودوروف» اختصاص دادند. هر دوی این جوایز در ماه اکتبر سال میلادی توسط پادشاه اسپانیا به این دو نویسنده اهدا خواهد شد.

«مارگارت آتوود» پیش از این جوایز «بوکر» سال ۲۰۰۰ و جایزه‌ی ادبی «آرتور سی.کلارک» را از آن خود کرده بود و جدای نویسندگی و روزنامه‌‌نگاری سال‌ها فعالیت‌ها فمینیستی داشته است. «آتوود» در اُتاوای کانادا بدنیا آمده و سالیان کودکی را در کبک گذرانده است. وی از شش سالگی به نویسندگی علاقه نشان داد و در نهایت نیز در دانشگاه تورنتو هنر خواند. از «مارگارت آتوود» تا به حال رمان‌های چون «قصه کُلفَت» و «اوریکس و کریک» ترجمه‌ی سهیل سمی، «عروس فریبکار» و «آدمکش کور» ترجمه‌ی شهین آسایش و «گریس دیگر» ترجمه‌ی جلال بایرام به فارسی منتشر شده‌‌اند.

«تزوتان تودوروف» فیلسوف فرانسوی نیز سال گذشته به دعوت بخش فرهنگی سفارت فرانسه به تهران آمد و درباره‌ی «چرایی ادبیات» و «حافظه‌ی شر و وسوسه‌ی خیر» در خانه‌ی هنرمندان ایران سخنرانی کرد. وی از زبان‌شناسان  بزرگ فرانسه است و فعالیت ادبی خود را با ترجمه‌ی آثار فرمالیست‌های روس به فرانسه شروع کرد. «تودوروف» همچنین سال‌ها همکار «رولان بارت» و «ژولیا کریستوا» در مجله‌ی ادبی «تل کل» بوده و در شبه انقلاب فرهنگی سالیان شصت و هفتاد فرانسه نقش داشته است. «تودوروف» تا به امروز بیش از بیست و پنج جلد کتاب منتشر کرده است که آخرین آن‌ها «شگفتی‌های استبداد» سال  ۲۰۰۶ و «ادبیات در معرض خطر» در سال ۲۰۰۷ منتشر شده است. «منطق گفت و گویی میخائیل باختین» ترجمه‌ی «داریوش کریمی»، «بوطیقای ساختگرا» ترجمه‌ی «محمد نبوی»، «نظریه‌ی ادبیات: متن‌هایی از فرمالیست‌های روس» ترجمه‌ی «عاطفه طاهایی» و «باغ ناتمام: میراث اومانیسم» ترجمه‌ی «علی ملائکه» از کتاب‌های «تودوروف» به فارسی هستند.  

منبع: سعید کمالی‌دهقان، کارگزاران، ۶ تیر ۱۳۸۷ / صفحه‌ی ویژه‌ی «تزوتان تودوروف» در سیب گاززده

لینک مرتبط: گفت‌وگوی اختصاصی با «تزوتان تودوروف» / صفحه‌ی ویژه‌ی جوایز ادبی دنیا در سال ۱۳۸۷

Leave a Comment