یادداشت «اومبرتو اکو» درباره‌ی ویندوز ویستا

بازگشت به گذشته   «اومبرتو اکو» آدم گنده‌دماغی است. به قول یکی از دوستان ایتالیایی خودش را حسابی می‌گیرد اما فکر می‌کنم یادداشت کوتاه زیر به اندازه‌ی کافی آدم را به خواندن دیگر آثارش علاقه‌مند کند. وقتی نوشته‌ی زیر را حدود یک ماه پیش در روزنامه‌ی «لیبراسیون» خواندم، تنها نکته‌ای که نظرم را جلب کرد، … Read more

یک تجربه: حاشیه‌یی شخصی بر رمان «در جستجوی زمان از دست رفته»ی مارسل پروست

آلبرتین خانم رفتند!   دیرزمانی دوستی را بسیار می‌پرستیدم. هر قدر که در دوست داشتنش اصرار می‌ورزیدم، او در رنج دادنم پافشاری می‌کرد، و از این همه نه سال گذشته بود. همیشه به دنبال راهی بودم تا رهایی یابم، دریغ از این که در اغلب موارد، به خصوص آن وقت‌ها که دوست داشتنی در کار … Read more

درباره‌ی «هومر و لنگلی»؛ رمان جدید دکتروف

اسطوره‌ی وقایع‌نگاری آمریکا «ای. ال. دکتروف» نویسندگی را با شکستی بی‌نظیر شروع کرد. روزی معلم دبیرستانش از او خواست تا همچون دیگر همشاگردی‌هایش با آدم شاخصی گفت‌وگو کند و زندگی‌نامه‌‌ی او را بنویسد. دکتروف که آن روزها ادگار صدایش می‌زدند، مطلبی ارائه داد درباره‌ی یکی از بازماندگان هولوکاست به نام «کارل» که در نیویورک زندگی … Read more

در جستجوی روز از دست رفته

درباره‌ی کتاب «بازمانده روز» نوشته‌ی «کازوئو ایشی‌گورو» سعید کمالی‌دهقان؛ روزنامه شرق؛ سه‌شنبه ۸ خرداد ۱۳۸۶ بارها شده وقتی یاد گذشته‌ می‌کنیم؛ ‌افسوس می‌خوریم که چه کارها نکرده‌ایم، چه حرف‌ها نزده‌ایم و چه زمان‌ها و آدم‌هایی که از دست نداده‌ایم. حتی شده آدم‌هایی را ببینیم که از بس درگذشته‌ غرق شده‌اند «آنچه را که از روز … Read more

درباره‌ی «دوریس لسینگ»؛ برنده‌ی نوبل ادبیات 2007

«دوریس لسینگ»؛ مادربزرگ فمینیست‌ها «دوریس لسینگ» فراتر از «نوبل ادبیات» ماه اکتبر برای بسیاری از رسانه‌های جهان، سرآغاز جوایز ادبی دنیا و حتی برای دسته‌ای مهم‌ترین ماه جوایز ادبی است. جدای از «نوبل ادبیات» که معتبرترین و تاثیرگذارترین جایزه‌ی ادبی دنیاست، «بوکر» و جایزه‌ی «آکادمی فرانسه» نیز در این ماه اهدا می‌شود. به همین خاطر، … Read more

گراهام گرین؛ نویسنده و جاسوس کاتولیک انگلیسی

  رابرت مک‌کرام منتقد کهنه‌کار انگلیسی و دبیر پیشین بخش ادبی آبزرور که آخرین باری که در لندن دیدمش یک پایش به‌شدت می‌لنگید و به‌همین خاطر جایش را به منتقد جوان‌تری داده بود، در مطلبی که هشت سال پیش به‌مناسبت دهمین سال درگذشت گراهام گرین چاپ کرده، نوشته است: «انتشارات پنگوئن گراهام گرین را در … Read more

مارسل پروست به روایت ادموند وایت

چشم‌های ایرانی مارسل پروست از میان تمام کتاب‌هایی که درباره‌ی زندگی مارسل پروست نوشته شده، به گمانم روایت «ادموند وایت» نویسنده‌ی آمریکایی از پیچ و خم‌های دنیای واقعی پروست و خصوصا گرایشاتش به جنس موافق، صادقانه‌تر، جذاب‌تر و معتبرتر است. ادموند وایت به این سبب که خود نویسنده‌ای است با گرایش‌های مشابه خالق «در جستجوی … Read more

رئالیسم ایرانی، تراژدی آمریکایی

روایتی از روزگار اسماعیل فصیح سعید کمالی دهقان؛ دو هفته‌نامه‌ی شهروند امروز؛ نیمه‌ی دوم اردیبهشت ۱۳۸۶ حالا چند هفته ای از ماجرای بستری شدن اسماعیل فصیح در بیمارستان شرکت نفت می گذرد، ماجرایی که پنج شنبه چند هفته ی پیش با سکته خفیف مغزی این نویسنده ی پرکار و منزوی معاصر شروع شد و بیش … Read more

آدم منفوری هستم

یادداشتی از آنا پولیتکوفسکایا ترجمه سعید کمالی دهقان؛ مجله زنان متن زیر آخرین یادداشت آنا پولیتکوفسکایا، روزنامه‌نگار و نویسنده بی‌باک روس، ا‌ست که چندی پیش از آنکه به قتل برسد نوشته شده و پس از مرگش در ضمیمه روزنامه گاردین مورخ ۱۴ اکتبر ۲۰۰۶ منتشر شده است. قلم توتمش بود، و صداقت ایمانش، و در … Read more

درباره‌ی رمان «آزادی»؛ نوشته‌ی جاناتان فرنزن

زیبای آمریکایی جاناتان فرنزن انسانی‌ست به‌شدت خانواده‌دوست. هر یک از چهار رمانی که تا به امروز منتشر کرده، پستی و بلندی‌های زندگی خانوادگی را در چند دهه‌ی اخیر و روابط پیچیده زن و شوهرها و ارتباط آن‌ها را با فرزندان‌شان در بستر یک جامعه‌ی آمریکایی به تصویر کشیده است. اما، به قول نشریه‌ی تایم که … Read more